Narcissus is zevenendertig geworden. Zijn lichaam is nog altijd het misschien wel mooiste lichaam op de wereld. Maar als het zomer wordt, dwingen spiegelende autoruiten, winden die warm langs zijn bezwete huis strijken en vakantiefoto's hem zijn plaats opnieuw te bepalen. Virtuele beloftes kussen bovendien de masochist in hem wakker, om niet te zeggen: de masochist die hij is en die, dominant van aard, met vrijblijvende vreugden geen genoegen neemt. Onvermijdelijk dient zich de vraag aan wat verlangens van je willen als ze óf tot een schier eindeloze reeks teleurstellingen leiden, óf tot iets wat zo niet de zelfvernietiging behelst, dan in elk geval iets wat daar verontrustend dichtbij in de buurt komt.
