Agnese Greheskaya is in de Sovjet-Unie van Brezjnev een opkomend operatalent dat binnen het veilige dwangbuis van het Sovjet Staatsimpresariaat op weg is de allerhoogste top te bereiken. Zelfs de wereldtop. Haar stem is goddelijk. Dus waarom niet? De val van de muur in 1989 lijkt de weg naar het vrije, maar onveilige Westen verder te plaveien. Heeft Agnese het spreekwoordelijke karakter van de prima donna? Zeker, ze komt een heel eind. Agnese is voldoende egocentrisch om een sublieme operazangeres te kunnen zijn en zich niet onoverkomelijk schuldig te voelen omdat zij zo weinig aandacht aan haar man en kind besteedt. Maar is dat voldoende voor die wereldtop? Wat als je talenten, interesses en passies dan ook nog eens op veel meer terreinen dan alleen de zangkunst liggen? Als je gelooft in de liefde? Waar ter wereld zij ook optreedt, Agnese blijft haar hele leven uitkijken over de Zwarte Zee. Gezeten onder de geurende acacia's bovenaan de Potemkintrappen in Odessa. Gelukkig is zij zich
