Brede rivieren langs hoge hellingen toont in bijna 140 tekeningen het stuwwallandschap tussen Kleef en Rhenen van de zeventiende eeuw. De fraaie Nederlandse tekeningen wekken een als on-Nederlands beschreven landschap tot leven, dat zelfs als een ‘Klein Italië’ geroemd is. In de zeventiende eeuw was het gebied een open landschap met grote hoogteverschillen, steile heuvelranden en adembenemende vergezichten. De weidsheid van het landschap op de kale stuwwallen, de meanderende rivier, afgewisseld met de middeleeuwse bebouwing van dorpen en vestingsteden, trok vele tekenaars die dit landschap in prachtige tekeningen vastlegden. De tekeningen voeren de moderne lezer mee in de beschouwing van de zeventiende-eeuwse tekenaars en tonen de schoonheid die de tekenaars voor zich zagen en in hun werken vastlegden. De grootsheid van het toenmalige landschap enerzijds en de na 300 jaar nog zeer herkenbare punten in het landschap anderzijds helpen om de vorming van het landschap te begrijpen.
