De kennis die wij hebben van vroegere culturen komt vaak tot ons via kunstwerken. Men kan zich afvragen welk beeld men zich in een verre toekomst van onze tijd zal vormen, wanneer men alleen zou kunnen terugvallen op kunstwerken. Het gevaar bestaat dat men zal denken dat de 20ste eeuw, of alleszins het einde ervan, gekenmerkt werd door verbijstering alom, waarbij ganse bevolkingsgroepen zich tegelijkertijd in absolute verwarring door het leven worstelden. Wanneer echter de schilderijen van Leopold Geysen bewaard blijven, zal men kunnen vaststellen dat de mens, op het einde van deze eeuw, wel degelijk oog had voor verschillende dimensies, wel degelijk op zoek ging naar het subjectief ervaarbare en dat aanreikte als onderwerp voor een dialoog.
