Clowns staan in een circus niet in het centrum van de aandacht. Ze komen op tussen twee nummers in; ze struikelen en vallen en maken ons aan het lachen. De clowns hebben het niet allemaal op een rijtje, alles wat ze proberen mislukt, ze zijn onbeholpen, hebben twee linkerhanden, maar ze staan aan onze kant! Van de virtuozen zeggen we: "Hoe krijgen ze het voor elkaar?" Van de clowns zeggen we: "Ze zijn net als wij. Ze kennen dezelfde zwakheden." Tijdens een maandenlang verblijf in Rome raakte Henri Nouwen minder onder de indruk van de in het rood gehulde kardinalen dan van de mensen die er het spektakel maakten: de leeuwentemmers, de trapezewerkers en de clowns. Deze laatsten ontlokken door hun nederige en helende optreden aan de mensen een glimlach. De hoop die ze wekken ligt ten grondslag aan de vier hoofdstukken van dit boek. Clowns vragen immers aandacht voor vier clowneske elementen in het spirituele leven: afzondering, celibaat, gebed en contemplatie.
