De apostel Johannes ziet zich geconfronteerd met meningsverschillen, dwaalleer en persoonlijke tegenstand. In drie korte brieven verdedigt deze kroongetuige de waarheid dat Gods Zoon in de Here Jezus mens geworden is en dat er alleen in Christus verzoening van zonden is. Met nadruk presenteert hij zich als ooggetuige van het leven van Jezus en als erfgenaam van de waarheid. Hij vraagt om gastvrijheid voor rondreizende predikers maar verbiedt tegelijkertijd de omgang met dwaalleraren. Spannende lectuur! Dit CNT-deel weerlegt een aantal gangbare ideeën over de situaties waarin Johannes zijn brieven schreef. De reconstructie van de historische situatie probeert dicht bij de informatie uit de drie briefjes zelf te blijven. Verder is er aandacht voor de structuur van de teksten en voor hun bijdrage aan de christelijke theologie. Omdat het niet onwaarschijnlijk is dat 2 en 3 Johannes eerder werden geschreven dan 1 Johannes, worden de twee kleinste briefjes met voorrang besproken. Zo worden
