Deze roman is (het zesde) deel van een project dat de periode van de laatste vijftig, zestig jaar wil reconstrueren vanuit het perspectief van de babyboomgeneratie. Met het oog op vandaag en morgen. Dus vanuit de geboortegolf van net na de tweede wereldoorlog, vanuit die massa mensen die nu aan het vergrijzen slaat. Het bedrijfsleven leek tot de jaren negentig van de vorige eeuw vooral een abstracte wereld van producten en geldstromen. Toen kwam het ineens dichterbij. Wie aan geld kon komen stapte in de aandelenmarkt en wie een uitdaging zocht, begon een eigen bedrijf. In Garage Tibet wordt het zakenleven de arena van de menselijke situatie. Het gaat niet om de glamour of de marketingtechnieken, maar vooral om de dagelijkse dingen en de menselijke kanten van netwerken die elkaar raken in werk en in zingeving. In deze roman lijdt een interim-manager schipbreuk en gaat een bedrijf door brand in rook op. In de jaren negentig begon je dan opgewekt aan iets nieuws. Alleen Vicky kan niet
