Is het na duizend jaar poldermodel eindelijk genoeg geweest? Of wordt die behaaglijke manier van verkeren gewoon opgedrongen als je in een rivierdelta woont? Die permanente overlegcultuur, het zoeken naar draagvlakken, het vinden van compromissen en het steeds weer uitkomen in het midden: het poldermodel is inherent aan de nationale nederzettingsgeschiedenis. En wie daartegen is, is tegen Nederland. We zijn onvermijdlijk flexibel, tolerant en praktisch. Alleen soms even niet. Dan keert de hele samenleving zich kortstondig om in een dialectische oprisping met carnavalleske allure. Nadien keren we weer opgefrist terug in de vertrouwde orde en hervatten we het debat over tienden van procenten en een fraudebestendig paspoort. Wat een zegen om zo te mogen leven! Want waar ter wereld komen relatief zo veel mensen zo harmonieus aan hun trekken?In deze bundel zijn 25 ouden en nieuwe stukken bijeengebracht over Nederlandse eigenaardigheden. Over de collectieve mentaliteiten die we zelf - of
