De elf verhalen in De lottowinnaar van Sakoentela Hoebba, waarin het dagelijkse leven in Suriname tot leven komt, getuigen van een groot inlevingsvermogen. Schijnbaar moeiteloos verplaatst de auteur zich in Soeshiel op het moment dat hij aan zijn ouders vertelt dat hij met zijn vriend Vikash gaat samenwonen, maar ook in de in Holland wonende kleindochter Sharda die haar dementerende oma in Suriname bezoekt. 'Niemand hoeft iets te weten tot ze er zelf achter komen,' zegt Soeshiel, woorden die typerend zijn voor deze verhalenbundel. Veel wordt verzwegen, bewust, of bedekt door de mantel der liefde. En toch is veel pijnlijk duidelijk. Zo huilt er een hond na de woorden van Soeshiel, een voorbode van de dood of naderend ongeluk. Hoebba's beschrijvingen en metaforen kenmerken zich door originaliteit. Een ongelukkig huwelijk wordt vergeleken met een schaar. Ondanks de voortdurende angst voor 'wat de mensen er wel niet van zullen zeggen' spelen buitenechtelijke relaties, en soms zelfs de
