Een aangrijpend, op ware feiten gebaseerd verhaal over eer, trouw en zelfopoffering Zomer 1919. In het Franse stadje Berry wordt een oorlogsheld als enige gevangengehouden in een verlaten kazerne. Buiten, in de verzengende hitte, staat zijn trouwe hond Wilhelm dag en nacht te blaffen. Niet ver daarvandaan hoopt Valentine, een jonge boerin die vreemd genoeg Marx en Kropotkin heeft gelezen, op de vrijlating van de gevangene. Een rechter komt hem ondervragen over zijn onbegrijpelijke misdaad, maar kan men na de oorlog nog wel oordelen over goed en kwaad? Is het eigen aan de mens om in zijn vijand zijn broeder te herkennen? ‘Subtiel en poëtisch stelt Rufin ter discussie waaruit onze identiteit bestaat.’ – L’EXPRESS ‘Een intens verhaal over de monsterlijkheid van de oorlog, met een bijtende ontknoping.’ – LA PRESSE ‘Een van de vele schitterende naoorlogse verhalen die voor het nageslacht bijgehouden moeten worden.’ – LE FIGARO
