Deze curieuze tekst, teruggevonden in de nalatenschap van Pessoa, vormt de aanzet tot een Pessoa-bibliotheek waarin nieuwe vertalingen van heel zijn werk verschijnen. De bibliotheek opent met een vertaling door August Willemsen van A Educação do Estóico onder de titel De stoïcijn en onder de auteursnaam (een heteroniem) Barão de Teive (baron van Teive). Het gaat om een onvoltooide, fragmentarische tekst, door Pessoa rond 1932 geschreven, drie jaar voor zijn dood. Hij wist toen al, uit bittere ervaring, dat hij niets zou achterlaten wat voltooid was. Vandaar het motto van dit boek: 'De onmogelijkheid om grote kunst te maken'. In de figuur van Teive, die vergelijkingen uitlokt met de heteroniemen Bernardo Soares (auteur van Het boek der rusteloosheid) en de latere, defaitistische Alvaro de Campos, projecteert Pessoa veel van wat hij, naar we mogen aannemen, werkelijk was. Het minst belangrijke daarvan, hoe merkwaardig ook, is Pessoa's hang naar adellijke afstamming. Belangrijker
