Van Leonardo da Vinci leerde Inez van Dullemen op een andere manier naar de vlucht van vogels te kijken. Vanuit dat perspectief overziet zij haar lange schrijversleven. Ze mijmert over de continenten die ze bereisde, de kunstenaars die haar inspireerden en ze denkt na over het schrijven zelf. Toen zij haar eerste boek schreef – ze was negentien – zei de dichter Nijhoff tegen haar: ‘Je ziet eruit alsof je verliefd bent.’ En zo voelde het, weet ze zeventig jaar later nog. ‘Verliefd niet op een persoon maar op een idee, of misschien wel op mezelf en het geheim van het schrijven. Op dansende voeten vloog ik door de straat.’ De twee rivieren is geschreven in een verlicht proza dat bewondering afdwingt en bovenal inspireert.
