De reisverhalen van Jacob Gotfried Haafner (1755-1809) behoren tot de meest enerverende lectuur die in de jaren rond 1800 in Nederland is voortgebracht. Haafner woonde ruim dertien jaar in India en op Ceylon. Zijn avontuurlijke leven en zijn directe schrijfstijl maakten dat zijn boeken ogenblikelijk populair werden. Toen Multatuli later in de negentiende eeuw werd gevraagd om een oordeel te geven over een bloemlezing van de Nederlandse literatuur, vond hij alleen Haafners werk de moeite van het lezen waard. Dat Haafners proza ook voor de hedendaagse lezer zijn frisheid nog niet heeft verloren, bewijst het succes vande heruitgave van zijn werken. Deel 1 was in korte tijd uitverkocht en ook deel 2 vond zijn weg naar een brede kring van lezers. Met het verschijnen van het derde deel wordt de reeks Werken van Jacob Haafner afgesloten. Ter gelegenheid van dat heugelijke feit is deel 1 herdrukt. De delen zijn ook los verkrijgbaar.Deel 91, 94 en 96 van de Werken van de Linschoten-Vereeniging.
