Al tijdens zijn leven was Franciscus van Assisi beroemder dan onze hedendaagse Albert Einstein of Nelson Mandela. Zijn losbandige en gewelddadige jeugd leest als een spannend jongensboek. Maar zijn verhaal wordt nog intrigerender wanneer hij zijn schatrijke leventje vaarwel zegt. Gegrepen door religieuze visioenen kiest hij voor een bestaan in armoede en zorg voor de medemens.In een middeleeuwse wereld van bloedige oorlogen, dodelijke ziekten en kerkelijke corruptie groeit Franciscus uit tot het symbool van vrede en al het goede in de mens. Het duurt dan ook niet lang of steeds meer mensen sluiten zich bij hem aan. Dan ontpopt zich de werkelijke kracht achter Franciscus. In al zijn zachtmoedigheid blijkt hij een provocateur te zijn die de gevestigde orde doet wankelen en bij koningen, keizers, pausen en zelfs islamitische sultans respect afdwingt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Franciscus bij zijn dood, in 1226, door bijna iedereen als heilige werd beschouwd. En in een tijd
