Je weet wat de werkelijkheid is, want die zie je om je heen. Dat denk je tenminste. Maar denk je het of weet je het? En als je het alleen maar denkt, is het dan de werkelijkheid? Als het op papier staat, moet het de realiteit wel zijn. En de lezer die deze fantastische verhalenbundel leest, weet uiteraard heel zeker dat het boek tot de werkelijkheid behoort. Maar misschien denkt hij dat alleen maar. Mischien denkt hij het boek wel. Misschien denkt hij de verhalen wel. Want wie weet wat de echte werkelijkheid is en wat alleen maar verzonnen is? In deze surrealistische verhalenbundel gebeuren heel normale dingen: twee kinderen die ruzie hebben, een hond die slaapt, een man die een spelletje schaak speelt. Gewoner kan niet. Maar dan komen er andere figuren bij: gouddorstige lieden, zingende engelen en overleden mensen. En de werkelijkheid ziet eruit als een spiegel met een barst; je kijkt erin en ziet jezelf maar ergens klopt er iets niet...
