Alexandra Heminsley dacht dat ze kon zwemmen. Tot ze op een dag de zee in dook, en erachter kwam dat ze het niet écht kon. Haar watervrees besloot ze te lijf te gaan en ze doorstond de schaamte van het aantrekken van een wetsuit. Ze behaalde een persoonlijke triomf door tijdens een zware periode van ivf-behandelingen als een eigentijdse Odysseus in de Ionische Zee naar Ithaka te zwemmen. Ondertussen probeerde ze haar lichaam te accepteren zoals het is en haar geest tot rust te brengen. De grote les die ze leerde van haar verwoede zwemtrainingen: als het tij verloopt, verzet men de bakens.
