In onze tijd gelooft niemand meer in de verlossende essentie van de geschiedenis (Lyotard). De moderne mens leeft zonder cultuur, geschiedenis, sociaal verband en moraal (Lasch). In dit geestelijk klimaat is Geschiedenis in opspraak geschreven. Nico Bakker analyseert toonaangevende geschiedenisconcepties van vroeger en nu en vergelijkt ze met de nieuwste opvattingen over geschiedenis in de bijbelse en systematische theologie. Daarbij gaat hij het gesprek aan met denkers van Augustinus tot Popper en vele anderen. Wezenlijk is dat hij theologische grondnoties op de cultuur weet te betrekken. Zo verbindt hij de huidige cultuurcrisis met de permanente vervreemding van kerk en christendom van haar eigen oorsprong, de Schrift. Nu er sinds de jaren vijftig een nieuwe bewustzijnsstructuur bezig is door te breken (Gebser), acht de auteur een omkeer in het theologisch denken noodzakelijk.
