Tijdens zijn tochten door het Groningerland, langs kronkelige wegen en oude kerkenpaden naar oude kerkjes en verstilde dodenakkers, ontdekte Marten Mulder diverse vormen van grafpoëzie, die hij ook op foto vastlegde. Deze bloemlezing wil in de eerste plaats het verschil te laten zien tussen de vaak nuchtere buitenkant van de mens en daarnaast de innerlijke gevoelens, die vaak maar even zichtbaar worden bij de dood van een dierbare, maar vraagt ook aandacht voor dit onderdeel van ons cultureel erfgoed, dat zo ruimschoots aanwezig is op de vaak eeuwenoude Groninger kerkhoven en begraafplaatsen.
