Als de pientere en vrome Hatice hoort dat haar vader haar wil uithuwelijken, neemt zij de benen. Zelf had ze nooit veel twijfels over het geloof van haar strenge vader. Ook niet toen ze niet meer naar school mocht. Ze dacht dat het zo hoorde, volgens de koran. Toen haar vader echter zwichtte voor de leerplichtambtenaar, is haar beeld over hem gaan kantelen. Als bekend wordt dat zij is weggelopen volgen de ontwikkelingen elkaar snel op. Haar moeder wordt door Hatices vader ernstig mishandeld, want moeder heeft gefaald en zijn eer ligt op straat. De Turkse gemeenschap is in rep en roer. In een Turks koffiehuis geven de mannen ongezouten commentaar. De kwestie verdeelt de bezoekers: er is begrip voor de vader, die immers diepgelovig is en wiens eer in het geding is. Maar Hatice, die onvindbaar blijft, heeft ook medestanders, zoals Demir Alkan, haar vroegere leraar die wel als communist wordt gezien en te veel is vernederlandst. Hoewel hij een zwak voor haar heeft, kan hij ditmaal niet
