Lange tijd beperkte het onderzoek naar hechtingsprocesnne zich tot de relatie tussen een kind en zijn moeder. Waarbij de aandacht vooral ging naar de intrapsychische belevingswereld van onveiig gehechte kinderen en volwassenen.Pas in later onderzoek was er veel meer oog voor de impact van gezinsfactoren die het hechtingsgebeuren beïnvloeden. Toch bleven tot voor enkele jaren de hechtingstheorie en de systeemtheorie twee gescheiden werelden. Onder impuls van een groeiende groep van clinici worden verworvenheden van de hechtingstheorie geïntegreerd binnen een systeemtherapeutische denkmodel. Deze systeemtherapeuten breiden het concept van gehechtheid uit naar het gezinssysteem als geheel. < > < >Hechtingsproblemen in gezinnen heeft oog voor vormen van implementatie van hechtingsdynamiek binnen een systemische visie op gezinnen. Daarnaast wordt aandacht besteed aan gehechtheid binnen veilige en onveilige gezinssituaties. De auteur benadert de hechtingstheorie niet vanuit de gedachte
