Is seks dan werkelijk zo belangrijk? Misschien wel niet. Maar een lichaam hebben we allemaal en van negeren worden we in elk geval niets wijzer. Zeker waar de wellust ons uitnodigt om buiten de gebaande paden te treden, bevat het een opdracht die veel met zelfverwezenlijking te maken heeft. In 1993 baarde Willem Melchior opzien met de verhalenbundel De roeping van het vlees. Sindsdien bouwt hij aan een eigenzinnig oeuvre waarin narcistische en masochistische driften een belangrijke rol spelen. Wat moet een mens beginnen met schoonheid waartoe hij zich onweerstaanbaar aangetrokken voelt maar die hij zelf belichaamt, en met verlangens die zo niet zijn zelfvernietiging behelzen, dan tenminste iets wat daar angstaanjagend dicht bij in de buurt komt? Het zijn particuliere kwesties, die door de openhartigheid waarmee ze worden behandeld en door de beeldende, nauwkeurig beschrijvende taal waarin Melchior zich uitdrukt, inzichtelijk worden gemaakt. Bovendien slaagt Willem Melchior er – door
