De late middeleeuwen is voor de lage landen een tijd van dijkdoorbraken, oorlogen, geloof en bijgeloof en de Zwarte Dood. Veel Hoekse ridders zijn uit hun kastelen verdreven en strijden fel om hun tanende macht te behouden. Graaf Willem VI heeft het er zwaar mee maar ook privé heeft hij het niet makkelijk want zijn enige dochtertje Jacoba, waar hij zielsveel van houdt, veegt dagelijks de vloer met hem aan. Tegen deze achtergrond speelt dit verhaal zich af. Als in 1403 een zeewijf het Purmermeer binnenspoelt nemen de Edammers haar op in hun gemeenschap, wat uitstekend voor de economie blijkt te zijn. Buiten het stadje wordt de wonderlijke vangst ook bekend (men gelooft in die tijd nog volop dat er allerlei wonderlijke schepselen in de zeeën leven) en men komt nieuwsgierig kijken. Meerdere partijen azen op haar maar als de graaf zijn zinnen op het zeewijf zet, wordt de strijd pas echt grimmig. Er volgt een spannende strijd die over heel Holland verspreid uitgeknokt wordt en uiterst
