Er is geen kaart voorhanden die je op weg helpt in dit poëziedebuut van Michaël Vandebril (1972). Maar wie ronddwaalt in deze gedichten, wordt beloond met onverwachte beelden en sensaties. Het vertrek van Maeterlinck bezit een onbestemde nostalgie die eigen is aan de grote romantische en symbolistische literatuur. Omdat deze bundel uit liefde voor de Franstalige poëzie is geboren, vroeg de dichter het gelauwerde dichtersduo Jan H. Mysjkin en Pierre Gallissaires om zijn gedichten te vertalen in de taal van Voltaire. ‘Gedichten om hardop voor te lezen of om zachtjes in het oor van je geliefde te gieten.’ Bart Van Loo
