De Fryske poëzij moat ûnder de kowesturten wei. Dat ferneamde sizzen fan Anne Wadman hat desennia lang foar master opslein. Abe de Vries hat dat gebod op in pypfol Hy is yn dizze essaybondel hertstochtlik yn 'e pleit foar de 'tradysje'. Skerp en polemysk rekkenet er of mei allerhanne eksperimintele moades ' hoewol't er fan stilstân en nostalgy ek neat hawwe moat. Yn in wrâld dy't mei de dei mear globalisearret en in taal dy't net te kearen ferdwynt, siket er nei in eigen plak foar de Frsyke literatuer.
