Jaap was bijna 8 en kreeg kanker. Hijzelf en de mensen in zijn omgeving makten een zware periode door. Mink van Rijsdijk doet verslag van Jaaps ziekte. De kern van het boek wordt gevormd door gesprekken: met Jaap, zijn ouders, jongere broertje, grootouders en andere familieleden. Hun reacties op Jaaps ziekte en hun gevoelens van verdriet en wanhoop worden in dit boek opgetekend. Kanker maakt een medelevende omgeving vaak sprakeloos en machteloos. Hoewel Mink van Rijsdijk niet om de ernst van de gebeurtenis heen kon is, Ik heb kanker, toch geen treurig boek geworden, al was het alleen al omdat Jaap genas. Dit menselijke document met zijn openhartige gesprekken doet niet alleen verslag van de moeilijke tijd voor Jaap en de zijnen, maar reikt vooral mensen in soortgelijke omstandigheden de hand. Zij kunnen zichzelf in de treffende beschrijvingen herkennen en daaraan steun ontlenen.
