Vele jaren lang was Jaap van Praag (1911-1981) onbetwist de leidnede figuur in het Humanistisch Verbond en in de Nederlandse humanistische beweging. In deze bloemlezing wordt een beeld gegeven van de manier waarop Van Praag in de loop der jaren zijn gedachten over het humanisme heeft ontwikkeld. Het ging hem daarbij vooral om de geestelijke weerbaarheid van humanisten.
