JAN FREDERIK STAAL (1879-1940) DE WIL VAN HET GEBOUW EN DE WIL VAN DE TIJD Jan Frederik Staal (1879-1940) was een van de vooraanstaande Nederlandse architecten uit de periode tussen de beide wereldoorlogen. Anders dan collega’s als Berlage met de Amsterdamse Beurs en Dudok met het Raadhuis in Hilversum, wordt zijn naam niet geassocieerd met één enkel gebouw. Waarschijnlijk is hij nog het bekendst om de torenflat aan het Amsterdamse Victorieplein (1926-1932), die al spoedig ‘De Wolkenkrabber’ ging heten, destijds het hoogste woongebouw van Nederland. Zoals Staals laatste ontwerp, De Beurs in Rotterdam (1926-1940), het bedrijfsgebouw werd met toentertijd de grootste vloeroppervlakte van ons land. Toch was Staal geen man van het grote gebaar. Zijn werk – dat winkel- en kantoorgebouwen, woonhuizen en volkswoningbouw, een bloemenveiling, een verpleeginrichting en een kerk omvat, naast (onuitgevoerde) ontwerpen voor raadhuizen, warenhuizen en een Opera – kenmerkte zich juist
