Dit boek bevat dialogen van de in de spirituele geheimen ingewijde Johannes met zichzelf en zijn naaste vrienden. De overpeinzingen en gesprekken vinden plaats tegen de achtergrond van een majestueus berglandschap, waar de vrienden wonen, werken en hun gezinsleven hebben. Daardoor houdt het verhaal het midden tussen een roman en een spiritueel document. 'De overpeinzingen van Johannes schreef ik in een jaar waarin ik in het persoonlijke leven grote beproevingen te doorstaan had. Temidden van een overmaat aan werk en zorg vond ik stille momenten waarin ik toch kon schrijven. Hierdoor heeft het verhaal een wat aforistisch karakter, maar er is een duidelijk 'basso continuo' in de opeenvolging van de hoofdstukken en de thematiek daarin. Johannes is een ingewijde die de weg gaat van de karakteristieke inwijding van het Avondland. Het hoogtepunt van deze inwijding is de reële ontmoeting met het macrokosmische Woord, dat temidden van ons aanwezig is, al kunnen fysieke ogen Hem niet zien.
