Jonas ziet wat anderen niet zien. Elfjes op de bloemen die papa schildert, bijvoorbeeld, of Michaël de dolfijn, die alleen 's nachts te voorschijn komt. Niemand gelooft Jonas. Papa zegt dat er geen dolfijnen leven in de Noordzee. En mama schudt haar hoofd: hoe moet het verder met zo'n jongen vol fantasie? En dan is er Roosje. Zij zegt niets. Zij tekent alleen lijntjes en rondjes in het zand. Zou Roosje Jonas geloven?
