Keefman is Jan Arends’ klassieke verhalenbundel uit 1972 waarin mensen centraal staan die zich bewegen aan de zelfkant van de maatschappij: de psychiatrische patiënt, de mensenschuwe, de schlemiel. Over het hartverscheurende titelverhaal waarin een bewoner van een psychiatrische inrichting een bijtende tirade houdt tegen zijn psychiater, schreef Rudy Kousbroek: ‘Voor een heel oeuvre met het niveau van “Keefman” zou ik een Nobelprijs geen overdreven beloning vinden.’ ‘Toen ik Keefman in handen hield, leek het me of die doofstomme ziel woorden had gekregen.’ – Inez van Dullemen ‘De verhalen laten ons op onvergetelijke wijze meeleven met mensen die op hetzelfde moment om hulp vragen en elke uitgestoken hand wegslaan. Dit proza doet pijn, het ontroert en het belangrijkste: het beklijft.’ – Thomas Heerma van Voss
