Een bundeltje liefdesbrieven, een reeks brieven over poëzie, een heel leven in brieven: in de ontroerende brieven van de hoogromantische dichter John Keats staat alles wat een ontvankelijk gemoed beweegt. In zijn korte leven is Keats geslaagd in de synthese van bruisende gevoelens en een volkmaakte, muzikale vorm tot versregels van een weergaloze zeggingskracht. 'A thing of beauty is a joy forever': de beginregel van <i>Endymion</i> geldt voor het gedicht zelf, en voor vele andere gedichten van Keats. Over het ontstaan van die gedichten is veel bekend: de dichter heeft het erover in de brieven die Gerlof Janzen voor zijn vertaling heeft geselecteerd. Maar dat is niet het enige, en zelfs niet de voornaamste reden waarom we die brieven lezen: ze geven de avonturen van een gevoelig hart weer, in het mooiste proza dat zich denken laat. Liefde, vriendschap en rouw zijn minstens zo belangrijk als de poëzie, en de poëzie van anderen (Shakespeare!) is weer
