"Als we wat meer naar gelijkenissen zouden kijken bij de ander, in plaats van naar de verschillen, dan zou de angst misschien makkelijker te overwinnen zijn," zegt Tessa Vermeiren. "Mijn Vlaamse vader ging naar de kerk, Yamila Idrissi's Marokkaanse vader gaat naar de moskee. Maar allebei kwamen ze uit eenvoudige gezinnen en bleven ze hun hele leven arbeider. Hun dochters werden journalist en advocaat-politica. Maar Yamila en ik blijven allebei kinderen van twee werelden. Nooit zullen we de sporen kunnen uitwissen van onze ouders en grootouders. De armoede, de onwetendheid, de onderdrukking, de vernedering, de angst voor de grote wereld, die zij hebben ervaren, blijven aan ons kleven." Dit boek begon met een interview en het werd een spiegel. Het is een dubbel-verhaal over ongelijkheid en sociale onrechtvaardigheid. Maar ook over karakter, keuzes, doorzettingsvermogen en emancipatie.
