'Kijk eens naar het vogeltje'. Kinderen ogen verwonderd naar een onzichtbaar gevleugeld beestje, grote mensen weten allang dat er niets wegvliegt bij de flits. Hun wonderjaren zijn voorbij. Ze lachten te weinig en kussen vooral niet genoeg. Per zoen verbruikt men 4,6 calorieën per minuut en dat is niet niks wanneer mijnheer Montignacs methode maar niet wil helpen. Vrouwen, je hebt ze nodig, maar eht is raar volk, zegt Verbeeck. Ze zijn er altijd op uit een droom te doororikken, vooral wanneer die gedroomd wordt door hun eigen vent. Bijna vergeten dromen die men vroeger had en die men één voor één is kwijtgeraakt, dromen die doen weerkeren naar het Land van Het Grote Geheim van Old Shatterhand en Winnetou... Soms lichtvoetig-ironisch, maar vooral met milde toetsen schildert Louis Verbeeck de samenleving. Zijn verrassende en prettige kijk op het krioelende leven op deze aardbol doet glimlachen én nadenken. Vijftig hartverwarmertjes voor kille dagen.
