De eerste gedichtenbundel van Tjitske Jansen Het moest maar eens gaan sneeuwen (2003) is met ruim tienduizend exemplaren het best verkochte poëziedebuut van Nederland sinds Neeltje Maria Mins Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966). Jansen las voor van Terschelling tot Kaapstad, en staat bekend om haar adembenemende optredens.Vorig jaar liet ze op de Vlaamse radio nieuw werk horen. 'Ze trekt je mee, prikkelt je verbeelding, eist je aandacht, laat je achter met het gevoel: nee, dit kan nog niet gedaan zijn, zeg me dat het niet waar is, is dit nu al gedaan, ik eis méér!' schreef een bewonderaar op zijn weblog nadat hij de opnames had bijgewoond. Omdat de dichteres zelf ook vond dat dit uit fragmenten opgebouwde gedicht om meer vroeg, werkte ze eraan verder. In liefdevolle observaties laat ze het verleden botsen op het heden, schakelt ze moeiteloos tussen anti-aanbakpan en God, en mixt ze documentairestijl met sprookjesfiguren. Ze toont de condition humaine aan de hand van haar
