Jac. Lelsz debuteerde als dichter in 1956 in het letterkundig maandblad Ontmoeting, dat een voortzetting was van het protestants-christelijke Opwaarste Wegen. Van hem verschenen de bundels Apocalypse (1959), De dingen worden stiller (1977) en Het ingekeerde, zwijgzaam wit (1991). Ook werden in een twaalftal bloemlezingen verzen van hem opgenomen. "Een lichte vleugelslag" bevat nieuw werk plus een selectie uit zijn vorige bundels. Met deze vierde bundel wordt - in bescheiden omvang - een overzicht gegeven van zijn dichterlijke arbeid over een periode van veertig jaar. Naast religieuze poëzie bevat de bundel veelal geografisch bepaalde sfeergedichten en verzen van lichtvoetige aard. De volgorden waarin de gedichten zijn opgenomen, is niet volledig chronologisch.
