Georges Bataille (1897 – 1963) schreef Madame Edwarda aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Hij publiceerde het clandestien in 1941 onder het pseudoniem van Pierre Angélique. Vijftien jaar later verscheen de derde editie, nu voorzien van een voorwoord door Bataille. Pas na zijn dood verscheen in 1966 het geheel onder zijn naam. Madame Edwarda is één van de aangrijpendste erotische verhalen die er zijn geschreven. De schrijver trekt de lezer mee op een zoektocht naar bevrediging en laat hem uitgeput achter. De witte plekken in de tekst lijken aan te geven dat niet alleen de verteller, maar ook de schrijver zelf taal tekort kwam. Het is de stilte waar de extase zo sterk is dat er geen woorden voor zijn. Niet alleen noemt Edwarda, een hoer, zichzelf God, maar ze gaat over de grenzen van de extase heen, waar de verteller haar niet kan volgen en onmachtig toeschouwer wordt.
