Dit is het zevende boek (oplage 2000) van de hand van de Surinaamse dichtenschrijver Alphons Levens, geboren in 1949. In de gedichten, verhalen en ingezonden brieven van Alphons Levens in zijn boeken en in diverse kranten, staat de Mens altijd centraal. De Surinaamse mens, maar ook de andere mens van onze planeet. In zijn denken, schrijven en dichten is hij dus Surinamer en internationalist. Zijn schrijven en dichten hebben betrekking op de geschiedenis, de gebeurtenissen in de perioden van schrijven en op de toekomst van de Surinamers en de Mensheid. Door zijn wereldbeschouwing heeft hij een duidelijk mensideaal en uitgesproken mening die hij niet voor zichzelf houdt, maar door z'n publicaties juist ter discussie stelt. Hij schrijft niet metafysisch, maar richt zich juist op de werkelijkheid die je middels je zintuigen kunt waarnemen en met je gezonde hersenen kunt beredeneren. De oud-welzijnswerker, oud-journalist, leraar op een Muloschool, schrijver en dichter hekels 'zomaar
