'Miauw' is misschien wel de intiemste roman van Benito Pérez Galdós (1843-1920), de Spaanse evenknie van Dickens en Balzac. Met groot inlevingsvermogen wordt de ziel en de psyche blootgelegd van de even rechtschapen als plichtsgetrouwe ambtenaar Villaamil, die na bijna veertig jaar trouwe dienst door een gril van het lot ontslagen wordt en zijn pensioen in rook ziet opgaan. Villaamil heeft nog een gezin te onderhouden en doet wanhopig allerlei verwoede pogingen om weer in dienst te worden genomen. In de steek gelaten door zijn familie, die de ernst van de situatie maar niet wil inzien, bindt hij de strijd aan met de duistere krachten van de bureaucratie. Geleidelijk groeit in hem het besef van het hopeloze van zijn inspanningen en van zijn absolute eenzaamheid. De enige die zijn hart nog weet te beroeren is zijn kleinzoon Luis, die visoenen van God heeft en hem het laatste zetje geeft dat nodig is om het pad van de meest radicale loutering in te slaan. Op lichtvoetige maar daardoor
