Zeventig jaar geleden debuteerde Ton Oosterhuis met gedichten en verhalen in het clandestiene tijdschrift Zaans Groen. Dat speelde zich af in de beruchte hongerwinter van 1945. Een leven lang schrijven en dichten is daarop gevolgd. Veel van zijn liedjes, verzen en verhalen kregen vaak een tweede leven in bloemlezingen. Uit het vele dat van zijn hand in bloemlezingen verzeild raakte, heeft hij nu zelf een bloemlezing samengesteld. Zij bevat een paar liedjes en cabaretteksten, een boekfragment, een aantal historische verhalen, en een paar uit het Frans en Engels vertaalde gedichten. Daarbij wat verhaaltjes over wat die teksten soms is overkomen.
