In de context van de Afrikaanse nationalistische strijd om onafhankelijkheid worden over het algemeen christelijke missionarissen door nationalisten ervan beschuldigd dat zij afwijzend en vijandig stonden tegenover de Afrikaanse politieke aspiraties. Men kan zich afvragen of deze algemene bewering ook opgaat voor Nederlandse missionarissen in Oostelijk Afrika, of dat deze uitspraak verder genuanceerd moet worden. deze studie probeert daar een antwoord op te geven door de rol te onderzoeken welke Nederlandse missionarissen in Kenya, Tanzania en Malawi. Met gebruikmaking van de oral history methode wordt aangetoond dat een kleine groep Nederlandse missionarissen een dynamische en actieve rol gespeeld hebben bij de opkomst, de uitgroei en consolidatie van het Afrikaans nationalisme. De meerderheid echter stond er sympathiek tegenover, maar vond niet dat het behoorde tot de taak van de kerk zich er actief voor in te zetten. De boodschap van heil die de kerk verkondigde, had nog geen
