Jeet Thayil's briljante debuutroman ondermijnt de literaire tradities waar de Indiase roman bekend om staat volkomen, en keert ze binnenste buiten. Dit is een boek over drugs, seks, dood, perversie, verslaving, liefde en God, en heeft inhoudelijk meer gemeen met het werk van William S. Burroughs of Baudelaire dan met dat van de bekende literaire grootheden van het subcontinent. Bovenal is het een fantastisch portret van een mooie en verdoemde generatie in een land dat op het punt staat zijn ziel te verkopen. Geschreven in Thayil's poëtische en aangrijpende proza schetst Narcopolis de evolutie van een grote en gebroken metropool. Het verhaal van Narcopolis begint eind jaren zeventig in Bombay, als de verteller vanuit New York aankomt en gebiologeerd raakt door de onderwereld van de stad, in het bijzonder een opiumkit en aanpalend bordeel. Een cast van onvergetelijk gedegenereerde en onweerstaanbare personages bezoekt het etablissement of werkt daar, waaronder Dimple, de eunuch die
