'Hij kwam in beweging en graaide de bruine koffer van de band. 'Dank u wel.' Ze klopte hem dankbaar op zijn arm en nam de koffer over. Hij knikte. Ze moest eens weten… De vrouw trok een handvat omhoog en liep met de koffer achter zich aan naar de glazen deuren. Zijn koffer was bescheiden van afmeting. Hij had niet veel bij zich: een stapeltje ondergoed, drie spijkerbroeken, vier truien en twee shirts. Hij was niet van plan om lang te blijven. Het was incasseren en wegwezen. Het plan kon alleen slagen als hij het tot in de details voorbereidde en de voorbereiding slokte de meeste tijd op. Waarschijnlijk twee tot drie weken. Fouten kon hij zich niet permitteren.' Anouk heeft een geheim dat ze met niemand durft te delen. Ze leidt hierdoor een dubbel leven en verzint leugen op leugen waardoor ze steeds dieper in de problemen komt. Als ze dan uiteindelijk de moed heeft om het haar ouders te vertellen is er geen begrip. Haar wereld stort in en ze wenst haar ouders het ergste toe. Maar
