Overlevenden van concentratiekamp Ravensbrück hebben hun herinneringen 65 jaar lang uitgedragen aan een breed publiek. Daarmee vestigden ze een beeld van het kamp dat door de jaren heen nagenoeg onveranderd bleef. Het was voor hen een houvast in een veranderend Europa. Uiteenlopende groepen vulden deze onwrikbare herinnering echter aan en gaven hieraan steeds opnieuw betekenis. Onwrikbare herinnering laat de wisselwerking zien tussen overlevenden en hun toehoorders in Nederland, België, Duitsland en Oostenrijk. Niet eerder werden de totstandkoming en overdracht van een grensoverschrijdende herinnering aan een concentratiekamp in kaart gebracht. Communisme, feminisme, geschiedschrijving en nationale manieren van omgang met het oorlogsverleden drukten een stempel op de herinnering aan Ravensbrück. Op basis van interviews, archiefmateriaal en publieke vormen van herinnering zoals monumenten en herdenkingen wordt een kritisch en verrassend beeld geschetst van de manieren waarop het
