Over het mannelijke in de vrouw en het vrouwelijke in de man. Jungs theorie over animus en anima in de praktijk. Communicatie. Het lijkt zo eenvoudig. Want als we met elkaar praten wisselen we onderling van gedachten en reageren we op elkaar. Wat we niet beseffen is dat als we met zn tweeën praten, we eigenlijk met ons vieren zijn. De vrouwelijke energieën in de man (die C.G. Jung de anima noemde) en de mannelijke energieën in de vrouw (haar animus) blijken een stevig woordje mee te spreken, en als het tegenzit zich overal mee te bemoeien en een flinke stem in het kapittel te hebben. Opvallend daarbij is wij dat wij dat zelf maar ternauwernood in de gaten hebben. Gevolg: de gekste projecties en spraakverwarringen, zonder dat we zien dat we gevangen zijn geraakt in een universeel psychisch mechanisme. En de ruzies die we hebben blijken qua stijl en vorm verbijsterend algemeen te zijn. Animus en anima doen zich overal gelden, thuis en op het werk, geen enkel contact uitgezonderd!
