Twee namen zijn onlosmakelijk verbonden aan de geschiedenis van de Haagse plateelbakkerij Rozenburg. Die van de sierkunstenaar Theodoor Colenbrander en van de architect Jurriaan Kok. Beiden hebben de fabriek eeuwige roem bezorgd. Ieder op hun eigen manier. Colenbrander met zijn bonte, eigenzinnige aardewerk, Kok met zijn teer beschilderde eierschaalporselein. Een groter contrast is nauwelijks denkbaar en met die constatering openbaart zich meteen al het grillige levensverhaal van de fabriek. De bloeiperioden die het tweetal op zijn naam heeft staan, zijn echter maar z? kortstondig geweest dat ze geenszins de ruim dertig jaren van Rozenburgs bestaan belichten. Dit boek gaat dan ook niet alleen over de gloriejaren en de topstukken, maar besteedt evenveel aandacht aan magere tijden, aan gemiste kansen en aan de rest van het productieassortiment als tegelschilderijen en tegels. Rozenburg was ook het troetelkind van de literator Carel Vosmaer, van Hendrik Mesdag en andere schilders van de
