Douwe Flinx, Commandeur van de Ankh-Meurborkse Stadswacht, houdt met vrouw en zoontje vakantie op zijn hertogelijke landgoed. Hij verveelt zich stierlijk, maar al snel steekt de misdaad zijn moorddadige kop op. Buiten de stad is Flinx niet bevoegd als politieman, maar daar liet hij zich in het verleden ook nooit door tegenhouden. Zijn heimelijke speurwerk brengt veel meer aan het licht dan één (stukje van een) lijk. Een grote, ingewikkelde samenzwering heeft het voorzien op een hele soort...Ach, die kleine, vieze, stinkende, onderaards levende wezens kun je toch amper een volk noemen. En dan hebben ze ook nog de walgelijke gewoonte om lichaamsafval - zoals snot en afgeknipte nagels - op te sparen. Maar wel in fraaie, kunstzinnige ungjoe potten die ze zelf maken. En waar komt die prachtige, aangrijpende muziek vandaan? Douwe Flinx wil de schuldigen voor het gerecht slepen, maar eenvoudig zal dat niet worden. Als Pratchett het opneemt voor de verworpenen van de Schijf is
