In de late Middeleeuwen ontstonden onder de bevolking van de steden in de zuidelijke Nederlanden nieuwe elites die zich van de gewone stadsbewoner trachtten te onderscheiden door het ontwerpen van een eigen cultuur. In De sneeuwpoppen van 1511 wordt zo'n beschavingsproces beschreven aan de hand van een wel zeer unieke bron: het absurdistische verslag op rijm van een massaal sneeuwfestival te Brussel in het jaar 1511.
