Dit boek bundelt bespiegelingen over God en over de christelijke religie. Het is geboren uit een jarenlange treurnis, uit de klacht dat de bijbels-christelijke overlevering aan het begin van de eenentwintigste eeuw nagenoeg tot zwijgen gebracht is, uit het verdriet dat de teloorgang van het christendom door velen met opluchting wordt begroet en niet als een verlies wordt ervaren. Toch is het geenszins uit op restauratie, en handhaaft het een onverbiddelijke kritiek op wat het christendom is en geweest is. Maar hoe gereserveerd het zich ook opstelt tegenover het bestaande christendom, het draagt eveneens een hoop uit, een geloof in de onvervulde beloften van de bijbels-christelijke overlevering. Deze bespiegelingen houden halt bij enkele mijlpalen uit de christelijke traditie: van de evangelies en Paulus tot Nietzsche, van Eckhart en Hölderlin tot Heidegger, van Eliot tot Saramago. Ze zijn geschreven vanuit de overtuiging dat een bezinning op het christendom een gesprek moet
