Grootschalige krotopruiming en cityvorming gaven in Nederland in de jaren zestig en zeventig de toon aan. Afschrikwekkend voorbeeld hiervan is Hoog Catharijne in Utrecht, waarvoor destijds een negentiende-eeuwse wijk is gesloopt. Maar begin jaren zeventig kwam er in veel steden verzet tegen dit gemeentelijke saneringsbeleid. Actiegroepen kwamen in opstand en hanteerden beladen termen als 'kaalslag' en 'deportatie'. De bewoners van de oude, vooroorlogse buurten streden voor betaalbare woningen ín de stad, in plaats van verbanning naar keurige familiewoningen of karakterloze flats aan de randen van de stad. De stadsvernieuwing die uit deze tegenbeweging is ontstaan werd gemeengoed. Wie nu door oudere stadsdelen loopt - in welke Nederlandse stad ook - kan zich niet meer voorstellen wat een krakkemikkige rotzooi er veertig jaar geleden stond. Het werk is zo grondig gedaan dat de woorden 'krot' en 'achterbuurt' verouderd zijn. De oude stad is herboren en attractief. Herman de Liagre Böhl
