DDR, midden jaren tachtig: Rosalind Polkowski, een tweeënveertigjarige historica, besluit haar baan op te geven en haar intellectuele capaciteiten alleen nog ten eigen bate te gebruiken. Herbert Beerenbaum, vroeger een machtige partijfunctionaris, biedt haar eenvoudig tijdelijk werk aan: Rosalind moet zijn verlamde rechterhand vervangen en zijn memoires noteren. Ondanks Rosalinds voornemen alleen haar handen en niet haar hersens in dienst van deze man te stellen, ontstaat er ruzie om het stuk geschiedenis dat hun beider leven is geweest en waarin de ene eerst slachtoffer en vervolgens dader is geweest en de ander, Rosalind, zich op haar beurt slachtoffer van de eerste voelt. Door de confrontatie met Beerenbaum begint ze iets te vermoeden van de afgronden in haar eigen ziel en beseft dat ook zij een dader zou kunnen worden. Stille Zeile, nummer zes is het adres van Beerenbaum, een rustige fraaie buurt voor bevoorrechten, ver weg van wat zich in de DDR op straat afspeelt.
